De leerlingen van klas 1 hebben meegedaan aan de internationale Peace Poster Contest van de Lionsclub. Het thema van dit jaar is Durf te dromen! Als winnaar van het Celeanum kwam de poster van Klaus uit de bus. Ook Julia en Marjolein maakten prachtige posters en kregen de tweede en derde prijs. Klaus zelf hield een indrukwekkende speech, onderaan te lezen.
De poster van Klaus wordt nu ingestuurd voor de regionale wedstrijd. Daarna volgt de landelijke wedstrijd en uiteindelijk internationaal. We hopen dat de poster van Klaus ver komt! Harold de Haan van de Lions was speciaal aanwezig voor de prijsuitreiking en ook hij was erg onder de indruk van de drie werken.
Mevrouw Koens van de sectie kunst beeldend over de wedstrijd: “In een wereld waar oorlog normaal lijkt te zijn geworden, en we iedere dag beelden zien van wat mensen elkaar aandoen, is het nog meer dan anders belangrijk om te durven dromen over vrede. Over de hele wereld zijn de afgelopen weken honderdduizenden kinderen bezig geweest met het zelfde thema: vrede. We willen graag laten weten dat we het geweldig vinden dat alle leerlingen uit klas 1 zich hebben ingezet om een eigen poster te maken. Want dat betekent ook dat je er even bij stil hebt gestaan hoe belangrijk vrede is.”
Marjolein maakte in haar poster een meisje dat wat rondloopt in een grauwe stad. Met het licht wat uit haar zaklamp komt wordt de wereld zichtbaar waarvan zij droomt; een wereld van vrede waar het licht en kleurrijk is. Mevrouw Koens: “We vonden Marjoleins idee ontzettend mooi en erg goed uitgewerkt. Heel knap gedaan!”
Julia maakte ook een bijzondere poster: “Hangend aan ballonnen, waar symbolen van vrede op staan, durft het meisje zich mee te laten voeren naar een mooiere en betere wereld waarvoor je een opkomende zon hebt gebruikt als symbool. De zon is niet alleen als symbool heel sterk, de warme kleuren van de zon en de lucht zorgen ook voor een groot contrast met de kleurloze voorgrond waar oorlog is en de wereld in puin ligt. Je hebt het thema op een hele mooie manier in beeld gebracht!”, aldus mevrouw Koens.
Klaus won de eerste prijs, maar, zoals hij zelf aangaf, eigenlijk is het geen vredesposter, maar een protestposter. Op zijn poster was een prachtige mix van kleur en beeld te zien. Mevrouw Koens legde uit: “Van het donker achter prikkeldraad en vlaggen, door een gehaktmolen naar het licht op de voorgrond; de verandering naar duiven in een vrolijke wereld, is beeldend heel sterk. De kleuren zijn goed gekozen, net al de gebruikte beelden. Klaus heeft een zeer creatief en pakkende poster gemaakt. En de uitwerking met het materiaal is fantastisch!”
Klaus was blij met de prijs, maar plaatste zelf kanttekeningen bij het thema Durf te dromen. Alle aanwezigen waren diep onder de indruk van zijn statement:
“Ik had niet verwacht, dat ik met mijn tekening zou winnen en dat ik hier nu met een briefje
in mijn handen zou staan. Ik wilde eigenlijk de tekening niet eens maken.
Het thema van dit jaar is: Dare to Dream. Durf te dromen. Mijn vraag is: waarover moeten
kinderen dromen? Over vrede? Ik ben 11 jaar oud en ik ben niet naïef. Op de wereld zal
er nooit vrede komen, niet door te dromen en al helemaal niet door vredestekeningen van
kinderen. Al meer dan 30 jaar bestaat deze tekenwedstijd en maken duizenden en
duizenden kinderen over heel de wereld de meest bijzondere en ontroerende tekeningen
met als onderwerp vrede. En, wat is na al die jaren het resultaat … niets.
De wereld staat in brand. Nog nooit zijn er op de wereld zoveel natuurrampen, protesten
en oorlogen geweest. Terwijl ik hier spreek, sterven ergens anders onschuldige kinderen
door vreselijk geweld. Wij kinderen, hebben niets meer om over te dromen. Mijn
vredesposter gaat niet over hoop, maar over het verlies van alle hoop. Mijn vleesmolen is
niet een symbool van vrede, maar een symbool van pijn. Dit is geen vredesposter, maar
een protestposter. Het enige wat we nog kunnen doen, is alle landen door de vleesmolen
halen en met elkaar, opnieuw te beginnen. Gewoon opnieuw.
Ik ben helemaal geen goede tekenaar. Mijn eerste duif leek op een parkiet en handen kan
ik nog steeds niet tekenen. Maar door niet op te geven, van mijn fouten te leren en telkens
weer opnieuw te beginnen, lukte het mij deze tekening te maken. Ik ben geen dromer
maar een realist. Dromen zijn niet de inspiratie tot vrede, maar onze inzet.
Students Quote about Peace:
I am not a dreamer. I am a realist.
Dreams are not the inspiration for peace, but our efforts.”
