Op donderdag 12 januari is onze oud-collega Harke Bremer overleden na een lange ziekte. Hij was 67 jaar. Meneer Bremer was 20 jaar werkzaam op onze school als docent Klassieke Talen en Spaans. Een markante persoonlijkheid is heengegaan. We wensen zijn nabestaanden veel sterkte met dit enorme verlies.
Meneer Bremer was in de school een opvallende figuur. Zijn lange haar golfde tot over zijn schouders. Hij was altijd gekleed in spijkerbroek en overhemd, slippers aan zijn in geitenwollen sokken gestoken voeten. Aan zijn hand een canvas boodschappentas waarin zijn schoolspullen zaten.
Elk jaar werd hij in het smoelenboek van de zesde klas verkozen tot meest intelligente docent en dat was geheel terecht. Meneer Bremer bezat een verbluffende kennis op het gebied van de Klassieke Talen, maar ook op andere, zeer uiteenlopende terreinen: bijvoorbeeld geschiedenis, etymologie, bierbrouwen, aardrijkskunde, stripverhalen en sport. Hij las boeken in onwaarschijnlijk veel verschillende talen, die hij zich al lezend eigen maakte.
Meneer Bremers kwaliteiten kwamen in het bijzonder tot hun recht tijdens de Rome- en Griekenlandreizen van de school. Met groot gemak kon hij, waar hij ook terecht kwam, zo op het oog zonder enige voorbereiding vertellen over de plaatselijke geschiedenis, mythologie en kunst.
Meneer Bremer was ook vertaler. Samen met een vriend vertaalde hij een hele reeks strips naar het Fries, zoals de verhalen van Ollie B.Bommel, Kapitein Rob en Asterix. Zij schreven samen eveneens romans en verhalen in het Fries. Het laatste boek dat zij publiceerden is een bundel balladen vol humor en spitsvondigheid met als titel “It Smelle Ûngelok” (Het kleine ongeluk) over de kleine ongemakken die een mens in het dagelijks leven op zijn pad kan vinden.
Meneer Bremer had niet alleen grote vakkennis, maar ook een goed inzicht in de kinderziel. Hij doorgrondde het karakter van elke leerling in zijn klassen. Hij had een verrassend goed oog voor wat kinderen bezighield en begreep wat ze nodig hadden om zich op hun gemak te voelen in de klas.
Drie jaar geleden kreeg hij te horen dat hij ongeneeslijk ziek was. Hij is daarop met vervroegd pensioen gegaan. Hij bekeek zijn naderende einde met een hem kenmerkende nuchterheid. Zo heeft hij ondanks veel ongemakken nog drie goede jaren gehad. Wij zijn blij dat wij hem hebben mogen leren kennen en dat we al die jaren hebben mogen genieten van al zijn wijsheid. We missen hem zeer.
